Chasing the Northern lights 2
6 februari 2020 - Hotelli Revontuli, Finland
Na ons eten in Kiela restaurant zijn we terug gegaan naar onze kamer.
De bedoeling was om dan achter bij de sneeuwscooter verhuur op de open plek te gaan wachten op het noorderlicht. Deze dagen hielden we de app goed in de gaten om te zien of het al in Salla zichtbaar was.
We wisten al een paar dagen dat donderdag de beste dag zou zijn als het ging gebeuren, En dan nog is het maar de vraag omdat het nog steeds een natuurverschijnsel is, En dat was vanavond. Alleen de app vertelde ons dat het nog wel even kon gaan duren, namelijk tussen 22.00uur en 23.00uur.. vandaar dat we eerst terug zijn gegaan. Ik had voor de zekerheid mijn wekker op 22.00uur gezet voor het geval ik in slaap zou vallen. Om 21.30uur begon het op de gang onrustig te worden, dus zijn wij ons ook gaan klaarmaken om naar de open vlakte te gaan.
Onderweg zag ik een vaag iets en ik was nieuwsgierig of dat groen licht was, want het leek op mist. Kon ook zo maar want het was behoorlijk mistig toen we aankwamen .
Bij de presentatie van het noorderlicht werd verteld dat het Noorderlicht niet altijd met het blote oog waarneembaar is en dat, als je er een foto van neemt met je camera het wel ineens te zien is. Ik heb toch even een foto genomen en wat bleek.. het was groen. Ik ben al helemaal in mijn nopjes! Het gaat echt gebeuren. Ik werd er nerveus en enthousiast van.
Op het eerste gevoel bleek dat het helemaal niet zo koud was, tot je er een uurtje stond. Waarschijnlijk omdat het altijd even lopen is naar de overkant van de weg. Het was er best druk met allemaal mensen die het Noorderlicht wilde gaan bewonderen. We moesten er wel even op wachten.
Maar toen begon het spektakel, eerst heel voorzichtig en toen steeds helderder en rondom ons heen, je wist ook niet waar je moest kijken. Ook mooie rood/rosé en wit. De kleuren waren zo helder! Deze waren heel moeilijk vast te leggen, want die gingen vrij snel. Een fantastische lichtshow in regenboogkleuren als purper, rose en violet.
Iedereen was in extase en stonden te jubelen ! KIJK DAAR ! EN DAAR!! Overal om ons heen danste het van het groen. Maar wat moeilijk was dit om vast te leggen met de camera omdat ik zo'n tut was om niet mijn statief mee te nemen op deze reis. (Note to self: Nooit meer twijfelen om je statief mee te nemen!)
Wat een ervaring dat ik dit mag meemaken. Ik heb echt even een traantje weg staan pinken, zo mooi was het. Een grote wens die is uitgekomen.
Het bekende kersje op de taart .. de Lapse taart.!
Ik ben een gelukkig mens!!
1 Reactie
-
Ro:7 februari 2020Mooie verhalen en foto's weer Bi. Wat een ervaring weer